கௌஹர் ஜான்

1902 நவம்பர் 14-ஆம் தேதி.  கல்கத்தாவில் உள்ள ஒரு பெரிய ஓட்டலில் இரண்டு அடுத்தடுத்த அறைகளில் ஒரு ரெடிமேட் ரெக்கார்டிங் ஸ்டுடியோ அமைக்கப்பட்டது.  இந்தியாவின் முதல் ரெக்கார்டிங் அன்றுதான் நடக்கப் போகிறது.  அதுவரை எந்தப் பாடலும் ஒலிப்பதிவு செய்யப்பட்டதில்லை.  சினிமாப் பாட்டு அல்ல.  அந்தக் காலத்து சாஸ்த்ரீய சங்கீதம்.   தென்னிந்தியாவின் கர்னாடக சங்கீதம் மாதிரி வடக்கில் ஹிந்துஸ்தானி. அதில் அப்போது உலகப் புகழ் பெற்று விளங்கியவர் கௌஹர் ஜான்.  இந்தியாவில் வேலை செய்த வில்லியம் என்ற ஆர்மீனிய யூதருக்கும் விக்டோரியா என்ற ஆங்கிலோ இந்தியப் பெண்ணுக்கும் 1873-இல் பிறந்தவர் கௌஹர்.

விக்டோரியா கதக் நடனத்திலும் இசையிலும் வல்லவர்.  இது வில்லியமுக்குப் பிடிக்காததால் விவாகரத்து ஆனது.  ஆனால் விக்டோரியாவின் கலைத் திறமையைப் பெரிதும் பாராட்டி ரசித்த குர்ஷீத் என்பவர் அவரைத் தன் ஊரான காசிக்கு அழைத்து வந்தார்.  காசியில் விக்டோரியா மல்கா ஜானாக மதம் மாறி தன் மகளுக்கும் கௌஹர் ஜான் என்று பெயரிட்டார்.  அந்தச் சமயத்தில் வட இந்தியாவில் மூன்று பிரபலமான மல்கா ஜான்கள் இருந்தார்கள்.  அதில் இவர்தான் மூத்தவர் என்பதால் படி மல்கா ஜான் என்று அழைக்கப்பட்டார்.  படா – பெரியவர்.  பெண்பாலுக்கு படி.  கதக் நர்த்தகி மட்டும் அல்ல. பிரபலமான தாசியும் கூட.  பிறகு இவர் கல்கத்தா சென்று அங்கே மன்னராக இருந்த நவாப் வஜீத் அலி ஷாவின் அரசவை நர்த்தகி ஆனார். 

தாய் எட்டடி என்றால் குட்டி பதினாறு அடி என்பார்கள் இல்லையா?  கௌஹர் ஜான் பல நூறு அடிகள் பாய்ந்தார்.  கௌஹரின் காலத்தில் அவர்தான் கதக்கிலும் டும்ரியிலும் (டும்ரி என்பது ஹிந்துஸ்தானி இசையின் பிரபலமான வடிவம்) முடிசூடா அரசியாக விளங்கினார். 20 மொழிகளில் பாடக் கூடியவர் கௌஹர்.  உர்தூவில் பாடல்களை இயற்றியே பாடினார்.  கௌஹரின் தாய் படி மல்கா ஜானும் உர்து கவிஞர்தான்.  அவர் இயற்றிய டும்ரி பாடல்கள் 600.  இன்றைக்கும் வட இந்தியாவில் டும்ரி பாடுபவர்கள் பலருக்கு தாங்கள் பாடும் பாடலை எழுதியது படி மல்கா ஜான் என்றோ கௌஹர் ஜான் என்றோ தெரியாது. 

இந்தியாவின் நம்பர் ஒன் கதக் நர்த்தகியாகவும், நம்பர் ஒன் டும்ரி பாடகியாகவும் விளங்கிய கௌஹர் ஜான் ஒரு நிகழ்ச்சிக்கு அப்போது வாங்கிய கட்டணம் 1000 ரூ. (1890இல் இந்தப் பணத்துக்கு என்ன மதிப்பு என்று யோசித்துப் பாருங்கள். 1950இலேயே ஒரு சவரன் தங்கத்தின் விலை 100 ரூ.  அப்படியானால் 1900இல் 10 ரூ. இருந்திருக்கலாம்.  தன் வீட்டுப் பூனையின் திருமண விருந்துக்கு அவர் செய்த செலவு 1200 ரூ.  அது குட்டி போட்டதும் கல்கத்தா நகரம் பூராவுக்கும் அவர் கொடுத்த விருந்துக்கு செய்த செலவு 20,000 ரூ.  இதெல்லாம் அந்நாளைய தினசரிகளில் தலைப்புச் செய்திகள்! 

ஆங்கிலோ இந்தியர் என்பதால் ஆங்கிலமும் அத்துப்படி.  தன் கச்சேரிகளில் ஆங்கிலேய பிரபுக்கள் இருந்தால் ஆங்கிலத்திலும் பாடி அசத்துவார்.  கௌஹர் எந்த அளவுக்குப் பிரபலம் என்பதற்குப் பல சம்பவங்களைச் சொல்லலாம்.  1898-இல் இங்கிலாந்தில் கிராமஃபோன் கம்பெனி தொடங்கப்பட்டது.  இங்கிலாந்தின் காலனியான இந்தியாவிலும் கம்பெனியை விஸ்தரிக்க எண்ணி கல்கத்தா வந்தார் கைஸ்பர்க்.  (1911 வரை கல்கத்தாதான் இந்தியாவின் தலைநகராக இருந்தது.)  தன் கிராமஃபோன் கம்பெனிக்கு பிரபலமான பாடகர்களைத் தேர்ந்தெடுத்துக் கொடுக்கும்படி கைஸ்பர்க் சில உள்ளூர் ஆட்களைக் கேட்டார். 

கிராமஃபோன் கம்பெனிக்கு இரண்டு விதமான சவால்கள் இருந்தன.  ஒன்று, அந்தக் காலத்து சங்கீதக் கலைஞர்கள் இது போன்ற ரெக்கார்டுகளை எதிர்த்தார்கள்.  ’என்னுடைய குரலை போயும் போயும் ஒரு மெஷின் காப்பி பண்ணி திரும்பப் பாடுவதா, சீ’ என்று ஒதுக்கினார்கள்.  அதில் நியாயமும் இருந்தது.  ஆலாபனையே ஒரு மணி நேரத்துக்குப் பண்ணக் கூடியவர்களை மூன்று நிமிடத்துக்கும் குறைவான நேரத்தில் பாட வேண்டும் என்று சொன்னால் நடக்குமா?  மேலும், ரெக்கார்டிங் சமயத்தில் அந்த மகா பெரிய ஒலிவாங்கி ஸ்பீக்கரின் முன்னே (பார்க்கவும்: படம்) தொண்டையைக் கிழித்துக் கொண்டு பாட வேண்டும்.  தலை கொஞ்சம் அசைந்தாலும் ஒலிப்பதிவு ஒழுங்காக இருக்காது.  இதனாலேயே ஒருத்தர் பாடுபவரின் தலையை இரண்டு பக்கத்திலும் ஆடாமல் அசையாமல் பிடித்துக் கொண்டு நிற்பார்.  இரண்டாவது சவால், ஜெர்மன், ஃப்ரெஞ்ச் கம்பெனிகளும் கிராமஃபோன் வியாபாரத்தில் இந்திய மார்க்கெட்டை நோக்கிப் படையெடுத்தன. 

ரெக்கார்டுக்காகப் பாட வந்தவர்கள் மீது கைஸ்பர்குக்குத் திருப்தி இல்லை.  அதனால் கல்கத்தாவில் இருந்த சில ஜமீந்தார்களிடம் சொல்லி வைத்தார்.  ஜமீந்தார்களின் மாளிகைகளில்தான் இது போன்ற நாட்டிய, இசை நிகழ்ச்சிகள் நடக்கும்.  நீங்கள் வரலாற்று சினிமாக்களில் பார்த்திருக்கலாம்.  அப்படி ஒருநாள் கைஸ்பர்க் பார்த்ததுதான் கௌஹர் ஜான் நிகழ்ச்சி.  பாட்டும் நடனமும் நன்றாக இருந்தாலும் மொழி புரியாததால் கொஞ்ச நேரம் ஆனதும் மாடியின் பால்கனியில் வந்து நின்றார் கைஸ்பர்க்.  பார்த்தால் தெரு முழுவதும் மனிதத் தலைகள்.  மரக்கிளைகள், விளக்குக் கம்பங்கள் மீதெல்லாம் அபாயகரமாக ஏறி நின்றபடி மனிதர்கள்.  ஜமீன் மாளிகையில் வெள்ளைக்காரர்களுக்குமட்டுமே அனுமதி.  லோக்கல் ஆட்கள் உள்ளே போய் பார்க்க முடியாது.  அப்போதே முடிவு செய்து விட்டார் கைஸ்பர்க்.  இந்தப் பெண்தான் இந்தியாவின் முதல் கிராமஃபோன் ரெகார்டில் பாடப் போகிறார்.  அதற்கு கௌஹர் வாங்கிய காசு 3000 ரூ. இப்படி 600 ரெகார்டுகள் போட்டார் கௌஹர். 

1940க்குப் பிறகுதான் மகாத்மாவின் புகழ் சிறிது மங்கத் தொடங்கியது.  இரண்டாம் உலக யுத்தமும் தொடங்கி விட்டது.  நாம் இங்கிலாந்தின் எதிரியான ஹிட்லரோடு சேர்ந்து கொள்ளலாம் என்கிறார் நேதாஜி.  அதெல்லாம் கூடவே கூடாது என்கிறார் காந்தி.  1930இலேயே கிடைத்திருக்க வேண்டிய சுதந்திரமும் கை நழுவிப் போய் விட்டது.  இந்து முஸ்லீம் கலவரம் வேறு நாட்டை உலுக்கிக் கொண்டிருந்தது.  காந்தியினாலேயே சமாளிக்க முடியவில்லை.  தன்னுடைய அகிம்சை வழிக்கு மக்கள் தயாராக இல்லையோ, நாம்தான் சரியாகக் கற்பிக்கவில்லையோ என்றெல்லாம் அவருக்குள் கவலை.  அடிக்கடி உண்ணாவிரதம் இருக்கிறார்.  ஆனால் ஆரம்ப காலத்தில் காந்தி ஒரு தீர்க்கதரிசியைப் போல், அவதாரத்தைப் போல் கருதப்பட்டார்.  அந்தக் காலகட்டத்தில் ஒரு ஆச்சரியம் நடந்தது.  சுதந்திரப் போராட்டத்துக்கு எக்கச்சக்கமாக பணம் தேவைப்பட்டது.  கௌஹர் ஜான் இந்தியா முழுவதும் அறியப்பட்ட ஒரு சூப்பர் ஸ்டார்.  காந்தி கௌஹருக்கு ஒரு செய்தி அனுப்பினார்.  நீங்கள் எங்கள் போராட்டத்துக்காக ஒரு நிகழ்ச்சி நடத்தி நிதி வசூல் செய்து கொடுக்க வேண்டும்.  அந்தக் காலத்தில் இப்படி ஒரு செய்தி கிடைத்தால் அதை கடவுளின் கடிதமாகவே நினைப்பார்கள்.  ஆனால் கௌஹரோ காந்திக்கு பதில் செய்தி அனுப்பினார்.  ”உங்கள் விருப்பத்தை நிறைவேற்றுகிறேன். ஆனால் ஒரு நிபந்தனை.  என் நிகழ்ச்சிக்கு நீங்கள் வர வேண்டும்.” காந்தியும் ஒப்புக் கொண்டார்.  24000 ரூபாய்க்கு டிக்கட்டுகள் விற்றதாக தினசரிகளில் செய்தி! நிகழ்ச்சி நடைபெறும் நாளும் வந்தது.  நிகழ்ச்சி ஆரம்பிக்கும் வரை கௌஹர் அரங்கத்தின் வாசலிலேயே நின்று காந்தியை எதிர்பார்த்தார்.  ஆனால் வந்தது அப்துல் கலாம் ஆசாத்.  காந்தி ஏதோ ஒரு அவசரமான வேலையாகச் செல்ல வேண்டி இருந்ததால் தனக்குப் பதிலாக ஆசாதை அனுப்பியிருந்தார்.  கௌஹருக்குக் கடும் ஏமாற்றம். மறுநாள் நன்கொடையை வாங்குவதற்காக ஆஸாத் மீண்டும் வந்தார்.  12000 ரூபாயை எடுத்துக் கொடுத்தார் கௌஹர்.  ஆஸாதுக்கு ஒரே அதிர்ச்சி.  கௌஹர் சொன்னார், “காந்தி ஒரு சத்தியவான்.  ஆனால் அப்படிப்பட்ட சத்தியவானே தான் கொடுத்த வாக்குறுதியைக் காப்பாற்றவில்லை.  தாசிதானே என்ற நினைப்பு இல்லையா?  மகாத்மாவின் கையில் 24000 ரூபாயையும் கொடுக்கலாம் என்று இருந்தேன்.  ஆனால் அவர் வாக்கு தவறி விட்டதால் வசூலில் பாதியையே தருகிறேன்.” 

கல்கத்தாவில் ஒருமுறை ஊரடங்கு உத்தரவு மாலை ஆறு மணியிலிருந்து காலை வரை போடப்பட்டிருந்தது.  ஆனால் கௌஹர் அதற்கெல்லாம் பயப்படுகிற ஆள் இல்லை.  காரை எடுத்துக் கொண்டு கிளம்பினார்.  அப்போது கார் வைத்திருந்த ஒரே சங்கீதக் கலைஞர் கௌஹர்தான்; அதுவும் ஒரு கார் அல்ல, பல கார்கள்!  பிரிட்டிஷ் போலீஸ்காரன் ஒருவன் தூரத்தில் பார்த்து விட்டு யாரோ ஆங்கிலேயே மாது என்று நினைத்து சல்யூட் அடித்தவன், கார் கிட்டத்தில் வந்ததும் கௌஹரின் இந்திய உடையைப் பார்த்து, காரை நிறுத்தி 500 ரூ. அபராதம் என்று சொல்லியிருக்கிறான்.  உடனே அவனை அருகில் அழைத்து அவன் கன்னத்தில் லேசாகத் தட்டி, அவன் பேசிய அதே ஆங்கில உச்சரிப்பில், ”நீ எவ்வளவு அழகாக இருக்கிறாய், உன் அழகுக்காக 1000 ரூபாயே டிப்ஸ் கொடுக்கலாம்” என்று சொல்லி பர்ஸிலிருந்து 500 ரூபாயை எடுத்துக் கொடுத்து விட்டுச் சென்றாராம். 

கார்கள் மட்டும் அல்லாமல் பல சாரட் வண்டிகளும் வைத்திருந்தார் கௌஹர்.  அதில் ஒன்று ஆறு வெண்ணிற அரபிக் குதிரைகளைப் பூட்டக் கூடியது.  அதில் ஒரு மகாராணியைப் போல் ஆடை அணிந்தபடி கல்கத்தா வீதிகளில் வலம் வருவது கௌஹரின் பொழுதுபோக்கு.  ஒருநாள் அப்படி அவர் வலம் வரும்போது கல்கத்தா கவர்னரின் கார் வர, அவர் இந்த சாரட் வண்டி பிரிட்டிஷ் அரச குடும்பத்தினருடையது என்று நினைத்து தன் தொப்பியைக் கழற்றி கௌஹரை வணங்கினார்.  பிறகு கௌஹர் ஒரு பிரபல தாசி என்பதை அறிந்து அவர் இங்கிலாந்து அரசரின் சாரட்டைப் போல் தோற்றமளிக்கும் சாரட்டில் சவாரி செய்து போக்குவரத்துக்கு இடையூறு செய்தார் என்று 1000 ரூ. அபராதம் விதித்தார் கவர்னர். அபராதத்தைக் கட்டினாலும் கௌஹர் தினமும் அந்த நகர்வலம் வருவதை நிறுத்தியதில்லை.  அதற்காகப் பலமுறை 1000 ரூ. அபராதமும் கட்டினார். 

இந்தியாவில் மட்டும் அல்ல, கௌஹரின் புகழ் உலகம் முழுதும் பரவியிருந்தது.  ஆஸ்திரியா இசைக்குப் புகழ் பெற்றது.  மாபெரும் சங்கீத மேதைகள் பிறந்த வாழ்ந்த நாடு.  அங்கே ஒரு தீப்பெட்டி தயாரிக்கும் நிறுவனம் தன் தீப்பெட்டிகளில் கௌஹரின் படத்தைப் போட்டது.

சரி, இந்தப் பழைய கதையை எல்லாம் நாம் ஏன் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும் என்று உங்களுக்குத் தோன்றலாம்.  கௌஹரின் கதையே இனிமேல்தான் இருக்கிறது.  ஆங்கிலேயர் ஆட்சியில் நீதிமன்றம் என்பது மிகக் கெடுபிடியான இடமாக இருந்தது.  தியாகராஜ பாகவதரின் லட்சுமிகாந்தன் கொலை வழக்கு ஞாபகம் இருக்கிறதா?  செய்யாத குற்றத்துக்கு ஆயுள் தண்டனை வழங்கப்பட்டு லண்டனில் இருந்த உச்ச நீதிமன்றம் வரை கேஸ் நடத்தியதில் பாகவதரின் சொத்தே அழிந்தது.  சிறைத் தண்டனையில் அவர் உடல்நலமும் கெட்டது.  லண்டன் நீதிமன்றத்தில் நீதி கிடைத்து சிறையிலிருந்து வெளியே வந்து பார்த்தால் படமும் ஓடவில்லை.  வற்றிய குளத்தின் பறவைகள் போல் எல்லோரும் ஓடி விட்டனர்.  சர்க்கரை வியாதியால் கண் பார்வையும் போயிற்று.  ஒருநாள் சமயபுரம் மாரியம்மன் கோவிலில் அமர்ந்து “என்ன தாயே, இப்படி ஆகி விட்டதே?” என்று வாய் விட்டுப் புலம்பிக் கொண்டிருந்திருக்கிறார்.  யாரோ ஒரு கண் பார்வையற்ற பிச்சைக்காரன் என்று எண்ணி யாரோ ஒரு தர்மவான் ஒரு நாணயத்தை எறிய அது ’நங்’கென்று தரையில் விழுந்ததைக் கேட்டார் பாகவதர். 

அந்த நங் என்ற சப்தம் என் காதில் எப்போதுமே கேட்டுக் கொண்டிருப்பதால்தான் ஏற்றமோ தாழ்வோ எதுவுமே என்னை பாதிக்காமல் இருக்கப் பழகிக் கொண்டிருக்கிறேன்.  அது போகட்டும்.  ஒரு கட்டத்தில் கௌஹரும் கையில் ஒரு பைசா இல்லாமல் சொத்தையெல்லாம் இழந்து அனாதையாகத் தெருவுக்கு வந்தார்.  அது நாளை…

இது செப்டம்பர் 2020 குமுதம் இதழில் வந்தது. நன்றி: குமுதம்

***

என் சக எழுத்தாளர்கள் மற்றும் மாணவர்கள் தவிர மற்றவர்கள் இந்தத் தளத்தை வாசிக்கும் நண்பர்கள் இதற்குக் கட்டணமாக அல்லது நன்கொடையாக நீங்களே ஒரு தொகையை நிர்ணயித்து அனுப்பி வைக்க முயற்சி செய்யுங்கள்.  மாதாந்திரக் கூட்டங்களில் கலந்து கொள்பவர்களும் இதே முறையைப் பின்பற்றி எனக்குப் பணம் அனுப்பி வைக்கலாம்.

PayPal மூலம் பணம் அனுப்ப என் மின்னஞ்சல் முகவரி மட்டும் போதும். charu.nivedita.india@gmail.com

Xoom.com மூலம் பணம் அனுப்ப என் முகவரி தேவை எனில் எனக்கு எழுதுங்கள். அனுப்புகிறேன். charu.nivedita.india@gmail.com

Paypal மூலம் அனுப்ப முடியாவிட்டால் Xoom.com மூலமும் அனுப்பலாம். பேபாலின் கிளை நிறுவனம்தான் அது. கூகிள்பே மூலம் அனுப்ப என் தொலைபேசி எண் வேண்டும் என்று நினைக்கிறேன்.  மின்னஞ்சல் செய்தால் தொலைபேசி எண் தருகிறேன்.  பொதுவில் போட இயலாது.  தொலைபேசி எண் இல்லாமலும் கூகுள்பே மூலம் அனுப்பலாம். அதற்குத் தேவையான என் UPI ID:

charu.nivedita.india@okaxis

இந்த ஒரு விபரம் இருந்தாலே கூகுள்பே மூலம் பணம் அனுப்பி விடலாம். தொலைபேசி எண்ணும் தேவையெனில் எழுதுங்கள்:

கட்டணம் செலுத்துவதற்கான வங்கிக் கணக்கு விவரம்:

UPI ID: charunivedita@axisbank

பெயர்: K. ARIVAZHAGAN

Axis Bank Account No. 911010057338057

Dr Radhakrishnan Road, Mylapore

IFSC No. UTIB0000006

பெயரில் உள்ள K என்பதன் விரிவு Krishnasamy.  என் தந்தையின் பெயர்.  ஆக்ஸிஸில் அனுப்ப முடியாவிட்டால் என் ஐசிஐசிஐ கணக்கு விபரம் கீழே:

K. ARIVAZHAGAN

ICICI a/c no.  602601 505045

MICR Code: 600229065

IFS Code ICIC0006604

T. NAGAR BRANCH chennai