புருஷனும் ஓல்ட் மாங்க்கும்… (அராத்துவின் கேள்வியும் என் பதிலும்)

அராத்துவும் ஓல்ட் மாங்க் ரம்மும் பின்னே சாருவும் ரியூ முராகமியும்…

அராத்து

”இப்போது அராத்துவின் புருஷன் நாவலைப் படித்துக்கொண்டிருக்கும்போது அராத்து ரியூ முராகாமியைப் பல மடங்கு அதிகமாகத் தாண்டி விட்டார் என்றே தோன்றியது. நேற்று நான் கொடுத்திருந்த பப் சம்பவம் ஒரு உதாரணம்.

அப்படியானால் அராத்து என்னையும் தாண்டி விட்டார் என்றே பொருள் கொள்ள வேண்டும். (உடனே என் வாசகர் வட்ட நண்பர்கள் சிலர் வாசகர் வட்ட அறையில் உள்ள என் படத்தை அகற்றி விட்டு அங்கே அராத்து படத்தை வைத்து பக்கத்தில் ஓல்ட் மங்க் ரம்மையும் ஒரு வேப்பையும் வைப்பார்கள். ஷோபா சக்தியிடமே போய் ஆயிரம் ரூபாயை நீட்டிய கர்ண பரம்பரை அல்லவா? எதுவும் நடக்கும். ஆனால், அடேய் தம்பிங்ளா, அப்படி எதுவும் செய்வதற்கு முன் இதற்கு முந்தின பத்தியில் ராஸ லீலா பற்றி எழுதியிருப்பதைப் பாருங்கள்.)”

/அன்புள்ள சாரு,

1. வாசகர் வட்ட நண்பர்கள் எப்போதும் அப்படிச் செய்ய மாட்டார்கள். உங்கள் படத்தை அகற்றுவதாவது? உங்கள் படத்துக்குப் பக்கத்தில் ஒரு சின்ன ஸ்டாம்ப் சைஸ் படத்தைக்கூட வைக்க மாட்டார்கள். உங்களால் நம்ப முடியாதது போல இருக்கிறதா? அப்படித்தான் இருக்கும். இது ஒரு நுட்பமான விஷயம். சில நேரங்களில், நீங்கள் அப்பாவியாக இருப்பதால், இதை நீங்கள் கவனிக்கத் தவறுகிறீர்கள்.

நடப்பு உதாரணம் ஒன்று சொல்கிறேன். புருஷன் வெளிவந்து இத்தனை நாட்கள் ஆகியும் வாசகர் வட்டத்தில் இருந்து ஒரு சின்ன விமர்சனம் கூட வரவில்லை என்பதை கவனித்தீர்களா? பாராட்ட வேண்டும் என்றில்லை. பேச்சு மூச்சே காணோம். ஆனால் எந்தப் புத்தகத்துக்கும் இல்லாத அளவுக்கு புருஷனுக்கு வாசகர்களிடம் இருந்து அத்தனை விமர்சனங்கள். சின்னதும், பெரிதுமாக எத்தனை வந்தன?

சாரு வாசகர் வட்டத்தில் இருந்து புருஷனைப் பற்றி எழுதிய ஒரே ஆள் சாரு நிவேதிதா மட்டுமே.

அதை விட இன்னொரு காமடி சொல்கிறேன். நம் வாசகர் வட்டத்தில் புருஷன் நாவலை அனைவரும் வாங்கியிருப்பார்கள். ஆனால் முழுமையாகப் படித்து இருப்பது ராஜா வெங்கடேஷ் மட்டும்தான். அவரும் நாவலின் உருவாக்கத்தில் இருந்து உடனிருப்பதால் அவரையும் இந்தக் கணக்கில் எடுத்துக்கொள்ள முடியாது. பெரும்பாலான சாரு வாசக வட்ட நண்பர்கள் புருஷன் நாவலை புரட்டிக்கூட இருக்க மாட்டார்கள். எனக்கு திட்டோ, பாராட்டோ பொதுவெளியில் இருந்து மட்டுமே. இதையெல்லாம் விட காமடி, என் பப்ளிஷரே இன்னும் படிக்க வில்லை.

ஜெயமோகன் வாசகர் வட்டத்தில் இருந்துகூட ஓரிருவர் விரைவில் எழுதிவிடுவார்கள். நம் ஆட்கள் என் நாவல் என்று வருகையில் வாயில் கடப்பாரையை சொருகி குதத்தில் இறங்கியதைப் போல ஒரு மாதிரி அமுக்கமாக இருப்பார்கள்.

இதுவே நீங்கள் வேறு எந்த எழுத்தாளரைப் பற்றியும் புகழ்ந்தோ பாராட்டியோ எழுதினால், அடித்துப் பிடித்து அந்தப் புத்தகத்தை வாங்கி தம் கட்டிப் படித்து சின்ன அபிப்ராயம் முதல் பெரிய விமர்சனம் வரை எழுதி விடுவார்கள் நம் வாசகர் வட்ட நண்பர்கள். அதைப்பற்றி விரிவாகவும் ஆழமாகவும் விவாதிப்பார்கள்.

இதை விட முக்கியம் நீங்கள் பாராட்டும் எழுத்தாளர் மீது அளவு கடந்த மரியாதையும் பொங்கும். அவரிடம் பணிவுடனும், அதீத மரியாதையுடனும் நடந்துகொள்வார்கள். இதெல்லாம் நல்ல விஷயம்தான் என்று வையுங்களேன்.

வாசகர் வட்டத்தில், நீங்கள் பாராட்டியும் என் விஷயத்தில் ஏன் இப்படி நடந்துகொள்கிறார்கள் என்றால் அங்கேதான் இருக்கிறது நுட்பம்.

* ஒன்று உங்கள் மேல் உள்ள பொஸஸிவ்நெஸ். அதெப்படி பொஸஸிவ்நெஸ்? நான்தான் அடுத்த ரைட்டரை பாராட்னா கொண்டாடுறாங்களே என்கிறீர்களா?

அந்த நடிகை நல்லா இருக்கா எனக் காதலியிடம் சொல்வதற்கும், பக்கத்து ஃபிளாட் மிதுனா அழகா இருக்கா என காதலியிடம் சொல்வதற்கும் வித்தியாசம் இருக்கிறது அல்லவா? அந்த வித்தியாசம்தான்.

வாசகர் வட்டத்தை விடுங்கள். உங்களின் நீண்ட நாள் வாசகர்கள், உங்களின் தற்கொலைப் படை வாசகர்கள் என உலகெங்கிலும் நிறைய பேர் இருக்கிறார்கள். அவர்கள் யாருக்கும் நீங்கள் என்னையோ என் எழுத்தையோ பாராட்டுவது பிடிக்காது. இன்னும் கேட்டால் எரிச்சல் வரும். அது ஒரு நுட்பமான உளவியல். தனக்கு ஆதர்சமான எழுத்தாளர், இன்னொருவனைக் குறிப்பிட்டுத் தன்னைத் தாண்டி விட்டான் என எழுதும் போது வரும் கடுப்புதான் அது.

இப்போது உங்களுடன் பூண்புள் என ஒரு எழுத்தாளர் நட்புடன் பழகிக்கொண்டு இருக்கிறார் என வையுங்கள். பூண்புள் என்னைத் தாண்டி விட்டார் என எழுதினால் எனக்கும் எரிச்சலாகத்தான் இருக்கும்.

ஒரு உதாரணத்துக்காகச் சொன்னேன். மற்றபடி , நீங்கள் உச்சகட்டமாகப் பாரட்ட வேண்டும் என மனதார நினைத்தால், உங்களையே பலி கொடுத்துக்கொண்டுதான் பாராட்டுவீர்கள் என்பது எனக்குத் தெரியும். உண்மையில் உங்களைத் தாண்டுவது என்பது உண்மையான அர்த்தம் அல்ல.

இதை பாஸிடிவாக பார்த்தால், உங்களுக்கு இருக்கும் திமிர் தெரியவரும். சுப்பீரியாரிட்டி காம்ப்ளக்ஸ் தெரியவரும். ஒருவனை உச்சகட்டமாகப் பாராட்டுவதற்கு, இந்த உலகில் என்னைத் தாண்டி விட்டான் என்று சொல்வதைத் தவிர வேறு மார்க்கம் இல்லை என்பதுதான் அது. தற்காலத்தில் உங்களைத் தவிர வேறு எவரையும் சொல்ல வழியில்லாததால் சொல்லப்படுவது அது. டெட் பாடிகளை வைத்துப் பாராட்ட வேண்டும் என்றால் தாஸ்தாவஸ்கி , காம்யூ என எடுத்தாள்வீர்கள். அதற்கும் கடுப்பாகும் பெருங்கூட்டம்.

திட்டுவதற்கு ஆதரவு பொங்கும் ஒரு காலகட்டத்தில் பாராட்டுவதைக் கண்டு எதுக்களிப்பது சகஜம்தானே சாரு. என்னை நீங்கள் பாராட்டி பதிவிட்டால் ஒரு லட்சம் பேர் படிப்பார்கள். ஆனால் 23 லைக் வரும். ஒரு கமெண்டும் மருந்துக்கும் இருக்காது.

ஊர் பேர் தெரியாத ஐடி என்னைத் திட்டிப் பதிவிட்டால், 1000 லைக் தாண்டும். முன்னூத்தி சொச்சம் கமெண்ட் போட்டு அந்த ஐடியின் குதத்தை நக்கிக்கொண்டு கிடப்பார்கள். அந்த ஐடியின் மற்ற பதிவுகள் வழக்கமான 23 லைக்குக்கு சென்று விடும்.

நுட்பம் என ஆரம்பித்து விட்டு ஒருசில நுட்பத்தோடு எப்படி நிறுத்துவது? இன்னும் சில நுட்பங்களைச் சொல்லி விடுகிறேன். உங்கள் நீண்ட நாள் வாசகர்களில் (இளைஞர்களைச் சேர்க்கவில்லை) மூன்று பிரிவுகள் உள்ளனர்.

ஒன்று, உங்களின் காத்திரமான பதிவுகள், உலக சினிமாக்களின் விமர்சனங்கள், உலக இலக்கியம் சார்ந்து எழுதிய கட்டுரைகள், செலின், ஃபூக்கோ , சார்த்தர், முஹம்மது ஷுக்ரி போன்றவர்களைப் பற்றிய கட்டுரைகள், அந்தோனின் ஆர்த்தோ போன்ற படைப்புகள் போன்றவற்றை மட்டுமே விரும்பி அதன்பால் மட்டும் உங்கள் மேல் அன்பும் மரியாதையும் வைத்திருப்பவர்கள். சாரு ஒரு ஸ்காலர், சாரு ஒரு ஞானி, ஒரு மேதமையான சாருவாக உங்களைப் பிடிக்கும்.

இரண்டு, உங்களின் சமூக விமர்சனங்கள், அதிரடி கருத்துக்கள் , வெளிப்படையாகப் பேசுவது இதற்கு சில ரசிகர்கள்.

மூன்று , நீங்கள் குடிக்கு ஆதரவாகப் பேசுவது, காமத்தை வெளிப்படையாகப் பேசி கொண்டாட்டமாக வாழ்வது, இளமையான தோற்றத்துடன் இருப்பது, கலர்ஃபுல்லான உடை அணிவது போன்றவற்றிற்கு ரசிகர்கள்.

மூன்று பிரிவு எனச் சொல்லி விட்டேன் அல்லவா? எழுத்துப்போக்கில் அப்படி ஒரு எண்ணைப் போட்டு விட வேண்டியதுதான். திரும்பப் போயா மாற்றிக்கொண்டு இருப்பது? இது அல்லாமல் இன்னும் இரண்டு பிரிவுகள் உண்டு என்று சொல்லி விட்டு போய்க்கொண்டே இருக்க வேண்டியதுதான்.

அதில் ஒன்று , நீங்கள் அவ்வப்போது இந்து மதத்துக்கும் ஆன்மீகத்துக்கும் ஆதரவாகப் பேசினால் இணைந்து கொள்ளும் குழு. அடுத்து, இஸ்லாமிய சூஃபி இசை, இஸ்லாமிய வாழ்க்கை முறை என சிலாகித்து எழுதுகையில் சேர்ந்துகொள்ளும் குழு. இதைப்போல வந்து வந்து விலகிப் போகும் கோஷ்டிகள் உண்டு. உதாரணத்துக்கு இந்து முஸ்லீம் என எழுதினேனே ஒழிய, இதைப்போலப் பல குழுக்கள் உண்டு.

கடைசியாக, ஐந்தாவது பிரிவு ஒன்று உள்ளது. நீங்கள் எழுதும் புனைவிலக்கியத்தை வரிக்கு வரி ரசித்துப் படிப்பது. அதிலிருக்கும் இலக்கிய அழகியல், வாசிப்பின்பம் , புது நடை, விவரிப்பு , கதை சொல்லலில் இருக்கும் நுட்பம், புது கோணம் மற்றும் சிந்தனை என அனைத்தையும் அரசியல் சரி எல்லாம் பார்க்காமல் இலக்கியமாகவே படித்து ரசிப்பது. இந்தக் குழுவின் எண்ணிக்கை ஒப்பீட்டளவில் மற்ற குழுக்களை விட குறைவாக இருக்கலாம்.

இந்தக் குழுவைத் தவிர மற்ற குழுக்களில் இருக்கும் உங்களின் நீண்ட கால வாசகர்கள் கூட உங்களின் டிரான்ஸ்க்ரெஸிவ் இலக்கிய எழுத்தின் மீது பெரிதான ஆர்வமோ, மரியாதையோ அல்லது ஈடுபாடோ இல்லாதவர்கள்தான்.

அதைக் காட்டிலும், அவ்வகையான உங்களின் படைப்புக்களை, அதனுடைய உண்மையான இலக்கிய மதிப்போடு அணுகத் தெரியாதவர்கள். தலைவர் அப்பப்ப இப்டி பண்ணுவாரு, அதல்லாம் கண்டுக்காம போயிடணும் என்ற எண்ணத்தோடு இருப்பவர்கள்.

நான் அப்படி மதிப்பான இலக்கியம் படைக்காததால், நீங்கள் சொன்னாலும் அதே அசூயையோடே அணுவதும் ஒரு காரணம். அதாவது நீங்கள் எழுதும் டிரான்ஸ்கிரஸிவ் எழுத்துக்கே உங்கள் நீண்ட கால வாசகர்களிடமே ஆதாரவில்லை என்னும்போது, நீங்கள் கை காட்டும் ஆள் டிரான்ஸ்கிரஸிவ் இலக்கியத்தை விளையாட்டுத்தனமான டிரான்ஸ்கிரஸிவ் மொழியில் எழுதினால் எப்படி மதிப்பார்கள்.

இங்கே முக்கியமாக நீங்கள் கவனிக்க வேண்டியது. நீங்கள் பாராட்டும் அடுத்த எழுத்தாளர்களின் புத்தகத்தை உங்கள் வாசகர்களும் வாசக வட்ட நண்பர்களும் கொண்டாடுவதை கவனியுங்கள். அது ஒரு மேம்பட்ட இலக்கிய மொழி எனச் சொல்லப்படும் மொழியில் எழுதப்பட்டதாக இருக்கும். காமத்தை பேசினாலும் நாகரிகமான கவிதை மொழியில் பிடித்த பெண்ணுக்கு கண்ணியமாக சால்வை போற்றப்படுவதைப் போல எழுதப்பட்டிருக்கும்.

நம் வாசகர் வட்டத்திலேயே இவ்வளவு நுட்பமான பிரச்சனைகள் எனில் வெளியே கேட்கவா வேண்டும்?

அது பயங்கர காமடி. எந்த லாஜிக்கும் இல்லாத பித்துப் பிடித்த பைத்தியங்களின் கூடாரம் அது.

ஒரு கோஷ்டிக்கு உங்களைப் பிடிக்காது. உங்கள் எழுத்து எல்லாம் எழுத்தே இல்லை எனச் சொல்லும். உங்களை எழுத்தாளர் என்றே ஒத்துக்கொள்ளாது. ஆனால் நீங்கள் என்னைப் பாராட்டினால் கொலை வெறி ஆகும். ஏண்டா, மட்டி பூண்டை , நீதான் சாருவையே மதிக்கல. அப்புறம் அவர் எவன பாராட்டினா ஒனக்கு என்னடா நாக்குப்பூச்சி (சுன்னி) என்றுதானே தோன்றும்? அதெல்லாம் மூளை உள்ள லாஜிக் பார்க்கும் ஆட்களுக்குத்தானே?

ஒரு கவிஞன் இருக்கிறான். யார் என்னைப் பற்றி திட்டி எழுதினாலும் அங்கு ஆஜர் ஆகி, ’அவன் எல்லாம் எழுத்தாளனா? அவன் எழுதுவது ஒரு நாவலா?’ என தொடர்ந்து கமெண்ட் போட்டு போஸ்ட் போட்ட எவனுக்கா இருந்தாலும் ரெண்டு நாள் தொடர்ந்து ப்ளோ ஜாப் செய்து விடுவான். அவனுக்கு உங்களையும் பிடிக்காது. உங்கள் எழுத்தின் மேல் கிஞ்சித்தும் மரியாதை இல்லை. அவன் என் மேல் கோழைக் கொலைவெறியுடன் திரிவதற்கு என்ன காரணம்? நீங்கள் என்னைப் பாராட்டுவதுதான்.

இது ஒரு விசித்திரமான மனநிலை அல்லவா?

நீங்கள், எனக்கு வயதாகவில்லை, இளமையாகவே இருக்கிறேன். 25 வயதில் கேர்ள் ஃபிரண்ட் வைத்திருக்கிறேன். இப்போதும் 30 நிமிடம் வேலை செய்கிறேன் (90 நிமிடம் எனச் சொல்வீர்கள். இதிலும் ஒரு நுட்பம் இருக்கிறது அல்லவா?) என்றெல்லாம் சொன்னாலும், உங்களுக்கு வயது 73 ஆனதால் உங்கள் மேல் மரியாதையுடன் இருக்கும் கோஷ்டி இன்னொரு, இப்போதுதான் சேர்ந்த கோஷ்டி.

உங்களின் நீண்டகால வாசகர்கள் என்னை நேரில் சந்திக்கும் வரை என்னைப் படித்ததே இல்லை. நீங்கள் எத்தனை முறை ஷேர் செய்திருந்தாலும். நேரில் சந்தித்தபின், ஒரு மரியாதை நிமித்தம் படித்து விட்டுப் பிறகு பிடித்து இருந்தால் தொடர்ந்து படித்து சிலாகிக்கிறார்கள். இதற்கெல்லாம் காரணம் உங்கள் வயது, சாரு ஒரு ஸ்காலர் , சாரு ஒரு ஞானி என்ற எண்ணம், பொஸசிவ்நெஸ், டிரான்ஸ்கிரஸிவ் தன்மையை வெறுப்பது, ஸ்டேட்டஸ் கோ இலக்கியம் , புனித எழுத்து என பல காரணிகளைச் சொல்லிக்கொண்டு போகலாம்.

உங்கள் வாசகர் வட்டத்திலேயே, உங்கள் அளவுக்கு இளமையுடனும், திறந்த மனதுடனும் இருப்பவர்கள் யாருமில்லை என்ற முடிவுக்குத்தான் வரவேண்டியிருக்கிறது.

இன்னொன்று, இங்கே பலருக்கும், பல எழுத்தாளர்களுக்குமே இலக்கியத்தை எப்படி வாசிக்க வேண்டும் என்றே தெரிவதில்லை. இன்னும் வேத காலத்திலேயே இருக்கிறார்கள். நவீன இலக்கியம் என்ற பெயரில் தூக்கக் கலக்கத்தில் என்னமோ எழுதுவார்கள் போல.

இவர்கள் எல்லாருக்கும் இலக்கியம் என்றால் , அதில் ஒரு கருத்து இருக்க வேண்டும். புரட்சிகர கருத்தாக இருந்தால் இன்னும் சிலாக்கியம். அடுத்து “நல்ல கதை” இருக்க வேண்டும். அந்தக் கதையில் வலி இருந்தால் ஓஹோ. அந்த வலியிலும் ரத்தம் வடிந்தால் இன்னும் ஓஹோ. அந்த ரத்தமும் பெண்ணின் ரத்தமாக இருந்தால் ஓஹோஹோ.

ஒரு பெண் குழந்தை இறந்து கிடக்கையில் அதன் தாத்தாவுக்குக் கொடுக்கப்படும் தேநீரில் சக்கரை குறைவாக இருந்தது எனத் தாத்தா கேட்டார் என எழுதினால், “ஏங்க பேத்தி செத்துக் கெடக்கையில தாத்தா எப்டிங்க சக்கர கேப்பாரு” என்பார்கள்.

உலகத்தரமாக எழுதப்பட்ட ஒரு டிரான்ஸ்கிரஸிவ் அத்தியாயத்தை ஒரு வரியில் சுருக்கி, “ஒரு பொண்ணு மொலய ஆட்னா. அத இவன் பாத்துட்டு இருந்தான். அதான் மொத்த அத்தியாயமே” என்பார்கள்.

மொத்த தமிழ்நாட்டு இலக்கிய எழுத்தாளர்களுக்கும், வாசகர்களுக்கும் ஒரு வாழ்க்கை மட்டுமே தெரியும். ஒரு வகை வாதை இலக்கியம் மட்டுமே தெரியும். அவர்கள் அதை மட்டுமே வாழ்க்கை என்றும் இலக்கியம் என்றும் நம்பிக்கொண்டு இடுக்குகளில் இருக்கும் சீழ் பிடித்த சிரங்கை நமுக்கி நமிக்கி விட்டுக்கொண்டு இருப்பர்கள்.

இதே இந்த இன்ஃபீரியாரிட்டி லிட்ரரி இடியட்ஸ் வெளிநாட்டு எழுத்தாளர்களின் எந்த எழுத்தை அறிமுகப்படுத்தினாலும் , கையைக் கட்டிக்கொண்டு, முட்டிப் போட்டு அமர்ந்து வாயைத் திறப்பார்கள்.

ஆனால் , என்னை முதன்முதலில் படித்து என் மூலமாக வந்தவர்களுக்கு, அவர்கள் மிகக் குறைவானவர்களாகவே இருப்பினும், உங்களை ஒத்துக்கொள்வதிலோ, உங்கள் படைப்புக்களைப் படித்து சிலாகிப்பதிலோ எந்தத் தடையும் இல்லை. ஏனென்றால், நீங்கள் என்னுடைய குரு என்று நினைக்கிறார்கள். உண்மையிலேயே ரசித்து ருசித்தே உங்கள் படைப்புக்களைப் படித்து என்னுடன் விவாதிக்கிறார்கள். நீங்கள் என்னைப் பற்றி அடிக்கடி எழுதுவதால் நான் பிரபலமாகி இருக்கிறேன். ஆனால் அது பொதுவெளியில்தான். உங்கள் நீண்ட கால வாசகர்கள், வாசக வட்ட நண்பர்கள் யாரும் என்னைப் பெரிதாக வாசிப்பதில்லை.

அதனால் என் வாசக வட்ட நண்பர்கள் நீங்கள் என்ன எழுதினாலும் உங்கள் படத்தை மாற்றி என் படத்தை வைக்க மாட்டார்கள். நீங்கள் வேறு யாரேனும் வெளி வட்டத்தில் இருக்கும் எழுத்தாளரைப் பற்றி எழுதினால் வேண்டுமானால் அப்படி நடக்க வாய்ப்புள்ளது.

(யப்பா, ஸ்டார்டிங் பாயிண்டை புடிச்சாச்சி)

2) ஒரு விளையாட்டுக்கு, ஜாலிக்கு எழுதினாலும் எப்படி சாரு அங்கே அராத்து படத்தை வைத்து பக்கத்தில் ஓல்ட் மங்க் ரம்மையும் ஒரு வேப்பையும் வைப்பார்கள் என எழுதினீர்கள். நான் விளையாட்டுக்கு சாருவுக்கு கோடு போட்ட அண்டர் வேர் மாட்டி விடுவார்கள் என எழுதினால் உங்களுக்கு கோபம் வருமா இல்லையா? நான் பாட்டுக்கும் சிங்கில் மால்ட் , ஸபைஸ்ட் ரம் , அஸ்வகந்தா இன்ஃப்யூஸ்ட் ஜின் , டக்கீலா , ஃப்ரெஷ்லீ ப்ரீவ்ட் பியர் என எளிமையாக வாழ்க்கையை ஓட்டிக்கொண்டு இருக்கையில் ஏன் சாரு இந்த கொலை வெறி. சரி ஓல்ட் மாங்க் என்று எழுதினீர்கள், அதில் அட்லீஸ்ட் லெஜண்ட் , சுப்ரீம் அல்லது ஆம்பர் என்றாவது சேர்த்து எழுதியிருக்கலாம் அல்லவா?

என்னமோ லோக்கல் அல்லக்கை சிறுபத்திரிகை இலக்கியவாதி போல எழுதி அசிங்கப்படுத்தி இருக்கிறீர்கள்? உங்கள் மனதில் இருக்கும் சிறு வன்மமும் அவ்வப்போது இப்படி வெளிப்பட்டு விடுகிறது போல சாரு. இதையெல்லாம் தாய்லாந்து போய்தான் சரி செய்ய முடியும்.

அராத்து

இந்த ஓல்ட் மாங்க் பஞ்சாயத்துக்கு மட்டும் என் பதிலைச் சொல்லி விடுகிறேன்.

குஷ்வந்த் சிங் தன் வாழ்நாள் முழுவதும் சிங்கிள் மால்ட் விஸ்கி மட்டுமே குடித்தார். சில பேருடன் சில மது வகைகள் ஒட்டப்பட்டு விடும். ஹெமிங்வே போல் குடித்த வேறு எந்த எழுத்தாளரும் இல்லை என்று சொல்வார்கள். அவர் குடித்தது வோட்காவும் அபிஸிந்த்தும். நான் உலகப் புகழ் பெறாததால் குடியில் நான் ஹெமிங்வேயைத் தாண்டி விட்டது பற்றி யாருக்கும் தெரியவில்லை. தமிழ் வாசகர்களுக்கோ ஹெமிங்வேயின் கடலும் கிழவனும்தான் தெரியுமே தவிர அவரது குடி பற்றித் தெரியாது. அப்படியே தெரிந்தாலும் என்னைக் குடிகாரன் என்றும், ஹெமிங்வேயை மதுப் பிரியர் என்றும் எழுதுவார்கள்.

நான் ரெமி மார்ட்டின் குடித்துக்கொண்டிருந்த போது என் பெயர் ரெமி மார்ட்டினோடு மட்டுமே இணைத்துப் பேசப்பட்டது. மது பற்றி எதுவுமே தெரியாத ஜெயமோகனே சாருவும் ரெமி மார்ட்டினும் என்று ஒரு நகைச்சுவைக் கட்டுரை எழுதினார். அந்த அளவுக்கு சாருவும் ரெமி மார்ட்டினும் பிரபலம். பின்னர் குடியை நிறுத்தினேன். இப்போது சீலே வைன்.

இப்போது அராத்துவிடம் வந்தால், அவர் இன்னமும் சாருவின் ரெமி மார்ட்டின் போல, சீலே வைன் போல சிங்கிள் மார்ட் விஸ்கியை பிரபலப்படுத்தவில்லை. மட்டுமல்லாமல் அதோடு மட்டும் நிறுத்தவில்லை. ஜின்னா, அதில் உயர் ரகம். ரம்மா, அதில் உயர் ரகம். இப்படி எல்லா உயர்ரக மதுபானங்களையும் அருந்துவதால் அவரை ஒரு பிராண்டோடு ஒட்ட வைக்க முடியவில்லை.

மேலும், ஓல்ட் மாங்க் என்றால் ஓல்ட் மாங்க்தான். ஐரோப்பியர் கூட விரும்பிக் குடிக்கும் ரம் அது என்று கேள்விப்பட்டிருக்கிறேன். ஓல்ட் மாங்கோடு காஃபி டிகாக்‌ஷன், கொஞ்சம் பச்சை மிளகாய், கோக் மூன்றும் கலந்து குடிப்போம் இயக்குனர் ராஜேஷ்வரும் நானும். இருபத்தைந்து ஆண்டுகளுக்கு முன்னால். அற்புதமான காக்டெய்ல் அது.

இவ்வளவு இருந்தாலும் சிங்கிள் மால்ட் விஸ்கி என்றுதான் எழுதியிருக்க வேண்டும். அதற்கு இந்த விஷயம் என் மனதில் இன்னும் வலுவாகப் பதிய வேண்டும். விரைவில் நடக்கும்.

செல்வா, ஹெமிங்வேயின் குடி பற்றித் தனியாக ஒரு நூல் வந்துள்ளது. அதையும் படித்து விடுங்கள். என் குடி பற்றி இன்னும் சுவாரசியமாக எழுதுவதற்கு அந்த நூல் உதவலாம்.

சாரு