விவேகம் – விட மாட்டேங்குது இன்னும்…

மேற்கண்ட கருத்து ராஜேஷ் எழுதினது. மேலோட்டமாகப் பார்த்தால் அருமையான கருத்தாகத் தோன்றும். சரியாகத்தானே சொல்லியிருக்கிறார் என்று தோன்றும். ஆனால் அன்பானவன், என்னமோ ஆனவன், என்னென்னமோ ஆனவன், வேலையில்லா பட்டதாரி – 2 போன்ற குப்பைகளைப் பிரித்து மேய நீலச்சட்டை, பச்சை சட்டை, மஞ்சள் சட்டை எல்லாம் போதும். இந்தக் குப்பைகளை ஆய்வு செய்ய எந்தப் பயிற்சி ————-ம் தேவையில்லை. ஆனால் இதே நீலச்சட்டை தரமணி படத்தைப் பற்றி எப்படி சொதப்பினார் பாருங்கள். வித்தியாசமான படம் வித்தியாசமான படம் என்றே பத்து முறை சொல்லி, ரெண்டரை நிமிடத்தில் மதிப்புரையை முடித்து விட்டார். அவ்ளோதான் ராஜேஷ். குப்பைகளுக்கு குப்பை மதிப்புரைதான் வரும். தரமணி போன்ற நல்ல படங்களுக்கு உயிர்மையில் மதிப்புரை வரும். அது போதும். நீங்கள் இப்படி அங்கலாய்த்து எழுதுவது சினிமாவில் குப்பை போடுபவர்களுக்கு மட்டுமே உதவும். ஏனென்றால், மதிப்பீடு செய்யாதே, கொன்ருவேன் என்று அரிவாளைக் காண்பிக்கும் வன்முறையாளர்களும், சினிமாவை விமர்சிக்க நீ யார் என்று கேட்கும் இயக்குனர்களும் நீங்கள் சொல்வதைத்தான் இன்னும் கொஞ்சம் வன்முறையாகச் சொல்கிறார்கள்.

உயிர்மையில் பத்து ஆண்டுகள் சினிமா விமர்சனம் எழுதினேனே. யார் படித்தார்கள்? உங்களைப் போன்றவர்கள்தானே படித்தார்கள்? இந்த மாஸ் சினிமா என்பது எதுவுமே தெரியாத பாமரர்களுக்கானது. அதைப் பாமரத்தனமாக விமர்சிப்பதில் எந்தத் தவறும் இல்லை. செய்யாதே என்று சொல்வதும் தகுதியை ஏற்றிக் கொண்டு வா என்று அறிவுரை சொல்வதும் அதிகாரத் தடியடி.