புருஷன்

தலைக்கு மேல் வெள்ளம் போவது போல் இருக்கிறது வேலை. சுமார் இருபது புத்தகங்களைத் தொகுத்து ஸ்ரீராம் எனக்கு அனுப்பி மூன்று ஆண்டுகள் இருக்கும். நான் தான் புதிதாக எழுதுகிறேன் புதிதாக எழுதுகிறேன் என்று சொல்லியபடி புதிதாகவே எழுதிக்கொண்டிருந்தேன். இப்போது புத்தக விழாவில் ஒரு பத்து புத்தகங்களையாவது கொண்டு வந்து விடலாம் என்று எடிட் பண்ணிக்கொண்டிருக்கிறேன். ஏற்கனவே குறிப்பிட்ட பொருளைக் கொண்டு கட்டுரைகளைத் தொகுத்ததில் ஸ்ரீராம் ஏகப்பட்ட மணி நேரங்களைச் செலவு செய்திருக்கிறார். எனக்கு ஒரு மணி நேரத்தில் சுமார் 1200 வார்த்தைகளைத்தான் சரி பண்ண முடிகிறது. ஆக, ஒரு இருபதாயிரம் வார்த்தைகளைக் கொண்ட நூலுக்கு பதினாறு மணி நேரம் செலவழிக்கிறேன்.

நேற்று ஒரு சிறுகதைத் தொகுதியை முடித்தேன். மொத்தம் இரண்டு சிறுகதைத் தொகுதிகள் உள்ளன.

இந்த நிலையில் எல்லா வேலையையும் ஒதுக்கி வைத்து விட்டு இன்று காலை புருஷன் நாவலை வாசிக்க ஆரம்பித்தேன்.

ஆரம்பிக்கும்போது எந்த எதிர்பார்ப்பும் இல்லை. நன்றாக இருக்கலாம். அல்லது, சாதாரணமாகவும் இருக்கலாம். இரண்டும் சாத்தியம்தான். அராத்து சாதாரணமாக எழுத மாட்டாரே என்று உங்களுக்குத் தோன்றலாம். எனக்கு என்னவோ ஓப்பன் பண்ணா மாதிரி அல்லது அதைத் தாண்டுகிறாற்போல் எப்படி அவரே எழுத முடியும் என்று தோன்றியது. ஆனாலும் தி. ஜானகிராமன் எழுதிய எல்லாமே ஒன்றை ஒன்று விஞ்சக் கூடியவை. லா.ச..ரா.வும் அப்படியே. பாருங்கள், சமகாலத்தில் அப்படி என்னால் உதாரணம் சொல்ல முடியவில்லை.

ஆக, எந்த எதிர்பார்ப்பும் இல்லாமல் வாசிக்க ஆரம்பித்தேன். ஆரம்பத்திலிருந்தே இந்த நாவலின் narrative தமிழுக்குப் புதிது என்று தெரிந்தது. நான் கூட இப்படி சிறுகதைகள்தான் எழுதியிருக்கிறேன். நாவல் எழுதவில்லை.

அடுத்து உள்ளடக்கம். இப்படி ஒரு நாவலை நான் உலக இலக்கியத்திலேயே வாசித்ததில்லை. இந்திய இலக்கியத்திலும்தான். காரணம், இதுவரை இப்படிப்பட்ட வாழ்க்கையை எந்த எழுத்தாளனுக்கும் காணக் கிடைத்திருக்காது. தஸ்தயேவ்ஸ்கி இப்படி ஒரு வாழ்வைக் கண்டிருக்க மாட்டார். இது பின்நவீனத்துவக் காலகட்டத்துக்கே உரியது. ஆனாலும் இந்தக் காலகட்டத்தில் வாழும் ஒரு மேற்கத்திய எழுத்தாளன் கூட இதைப் பதிவு செய்யவில்லை.

என்னைப் பொருத்தவரை, புருஷன் மாதிரி ஒரு நாவலை இந்திய மொழிகளிலும் சரி, சர்வதேச அளவிலும் சரி, நான் படித்ததில்லை. எப்படி ஸீரோ டிகிரி போன்ற ஒரு நாவல் உலக மொழிகளில் எழுதப்படவில்லையோ, அதேபோல் புருஷன் போன்ற ஒரு நாவலும் உலகின் எந்த மொழியிலும் எழுதப்படவில்லை.

நாவலிலிருந்து மூன்றே மூன்று பக்கங்களை இங்கே கொடுத்திருக்கிறேன். பின்நவீனத்துவ காலகட்டத்தின் காதல் கதை இது. மோகமுள், எக்ஸைல் மற்றும் உலகில் எழுதப்பட்டுள்ள எல்லா காதல் கதைகளுக்குமான மாற்றுக் குரல் புருஷன்.

நாவலின் வெளியீட்டு விழா கோவாவில் நடைபெறுகிறது. விவரம் அராத்துவிடம் கேட்டுக் கொள்ளுங்கள்.

நாவலிலிருந்து ஒரு சிறிய பகுதி:

”சரி , மேட்டர்லாம் வேணாம். டிரஸ்ஸ எல்லாம் கழட்டிப் போட்டு , என்ன லவ் பண்றியா ? போதும் “

“லவ் பண்றதுன்னா ?”

“ம்க்கும்…ஓக்க தெரியும். லவ் பண்ண தெரியாது “

“ லவ் பண்றதுன்னா ,நீங்க பிராவுக்குள்ள கை வுடுங்க , நான் தட்டி வுடறேன். அதான ?”

“ஏய் , நீ நான் நெனச்சத விட நல்லா பேசறி டீ. அந்த மாறி லவ் இல்ல. என்ன கொஞ்சணும். முத்தம் குடுக்கணும். மடில போட்டு தட்டிக் குடுக்கணும். உன் லவ்வ நான் ஃபீல் பண்ணனும் “

கட்டில்ல வந்து ஒக்காந்துகிட்டா. என் தோள்ள கை வச்சி என்ன சாச்சா.

“அதெல்லாம் அப்றம். டிரஸ்ஸை கழட்டிட்டு பண்ணு”

“இதுக்கு பேரு என்னா லவ்வு “

ஆனா டிரஸ்ஸை கழட்டி போட்டா. நான் நெனச்ச மாறி ஒடம்புல சிகரட் சூடு , வடுல்லாம் இல்ல. மொலையும் ஓக்கே , அவ்ளோல்லாம் தொங்கல , அடி வாங்கல. முக்கியமா பேட் வச்சி  எலுமிச்ச பழத்த பிதுக்கி ஆப்பிளா காட்ன மாறில்லாம் டகால்டி இல்ல. திரும்ப கட்டில்ல வந்து ஒக்காந்து என்ன இழுத்து மடில போட்டுகிட்டா. பாடில ஸ்மெல் இல்ல. சின்னப்பொண்ணுதான் போல. யோனி முடி அவ்ளோ மொரட்டா இல்ல. ஒரு வேள ஷாம்பு போட்டு கண்டிஷனர் போட்றா போல, யாருக்குத் தெரியும். அளவா டிரிம் பண்ணிருந்தா.

“பேபி , மை ஹேண்ட்ஸம் , என் உயிருடா நீ . ஏண்டா செல்லம் அழுவுற ?”

“ஏய் நான் அழுவுல டீ “

“ப்ச்…சும்மா இருங்க சார். நீங்க அழுவுனா தான் எனக்கு ஒரு ஃப்ளோ வரும் , லவ் பண்ண முடியும் “

“சரி , சார்னு கூப்புடாத. எம்பேரு ஸ்பெஷல்”

“ஸ்பெஷலா ? எனக்கு அதெல்லாம் வராது. ஷ்யாம்னு கூப்புடவா”

“அவன் யாரு ? ஒன் லவ்வரா ?”

“எனக்கு லவ்வர்லாம் இல்ல”

“சரி ஷ்யாம்னே கூப்புடு”

“ஷ்யாம் பேபி , லவ் யூ பேபி. ஐ லவ் யூ பேபி. பேபி அழுவாத பேபி, நானும் அழுவேன் . ஏண்டா பேபி , என் செல்ல பேபி , நான் இருக்கன் பேபி. அழுவாத பேபி, நான் தான் இருக்கன் இல்ல , உன்ன நான் பாத்துக்குவேன் பேபி. எனக்கு எல்லாமே நீதான் பேபி. நீ இல்லன்னா நான் செத்துடுவேன் பேபி. என் உயிரே நீதான் பேபி. எனக்கு எல்லாமே நீதான் பேபி”

நான் உண்மையில் கொஞ்சம் கரைந்துகொண்டிருந்தேன். எனக்கு இது தேவைப்பட்டது. என் ரொம்பப் பழைய நினைவுகளை நான் இடுக்குகளில் இருந்து மீட்டெடுக்க வேண்டும். அவள் முதலில் நடித்தாலும் , விரைவாகவே நிஜமாக காதலிக்க ஆரம்பித்து இருந்தாள். என் கண்களில் மெல்ல தண்ணீர் எட்டிப் பார்த்தது. ஆம் நான் தான் வரவழைத்தேன். அது அவளுக்கு உத்வேகம் கொடுத்தது. மடியில் கிடந்த என்னை தூக்கி மார்பில் போட்டுக்கொண்டாள். அவள் முலைகளில் கொஞ்சம் என் கண்ணீரைக் கக்கினேன். என் முகத்தை நிமிர்த்தி என் நெற்றியில் முத்தமிட்டாள். நான் அவள் கன்னங்களில் முத்தமிட்டேன். என் பின்னந்தலையைக் கோதினாள். நான் அவள் முலைகளில் வாய் வைத்து சப்பாமல் சும்மா இருந்தேன். என் முகத்தை அவள் முலைகளில் அமுக்கிக்கொண்டாள். நான் அவள் முதுகை எதையோ பற்றிக்கொள்ள வேண்டுபவன் போலத் தடவித் தடவி அவள் தோளை அழுந்த பற்றிக்கொண்டேன். என் முகத்தை அன்புடன் நிமிர்த்தி உதட்டில் மெல்ல முத்தமிட்டாள். உத்வேகம் பெற்ற நான் , அவள் உதட்டைக் கவ்வினேன். பான் பராக் போன்ற பான் வாசனையுடன் சிகரட் புகை நாத்தமும் கலந்து வந்ததால் , என் உதட்டைப் பிடுங்கி அவள் கழுத்தின் பக்கவாட்டில் முத்தமிட்டு அவள் காது மடல்களைக் கவ்வினேன்.

அவள் காதில் – “லவ் யூ பூஜா பேபி” என்றேன்.

“எனக்குத் தெரியும் ஷ்யாம் பேபி , நீ என்ன எவ்ளோ லவ் பண்றன்னு ,அழாத பேபி. நான் ஒனக்குத்தான். நான் ஒனக்கு மட்டும்தான் பேபி”

“இன்னும் நல்லா கொஞ்சுடீ ப்ளீஸ் “

“நான் செத்துடுவேண்டா , ஒனக்காக செத்துடுவேண்டா .

இருவரும் இறுக்கி அணைத்துக்கொண்டோம். மாறி மாறி முத்தமிட்டுக்கொண்டோம். நான் அவள் பின்புறத்தைத் தடவிக்கொண்டு இருந்தேன்.

“பூஜாக்குட்டி , என் பேபி, நானும் ஒனக்காக செத்துடுவேண்டி. நீ என் பேபிடி. என் நெஞ்சுல பூந்துக்கோடி “

அவள் கண்களில் நீர்த்துளிகள் வந்தது போல இருந்தது.

என் உடைகளைக் கழட்டினாள். என் ஆண் குறியைப் பற்றினாள். அன்பாக மெல்லத் தடவிக் கொடுத்தாள். நான் அவள் யோனியை மெல்ல வருடிக்கொண்டிருந்தேன்.

என்னை அவள் மேல் போட்டுக்கொண்டு , பக்கத்தில் இருந்த கைப்பையில் இருந்து காண்டம் எடுத்தாள்.

“வெறும் லவ் பண்ண தான ரேட் பேசனேன்”

“பரவால்ல பேபி , பண்ணு . எனக்கு வேணும்”

அவளே காண்டம் போட்டு விட்டாள். காண்டமிட்ட ஆண்குறியின் நுனியில் முத்தமிட்டாள். அவளே ஆண் குறியை வாகாக அவளுள் நுழைத்துக்கொண்டாள். நான் இயங்க ஆரம்பித்தேன்.

இருவரும் பேபி பேபி என பினாத்திக்கொண்டே இயங்கிக்கொண்டு இருந்தோம்.

அவள் உச்சத்துக்கு வந்து கதறினாள். அடுத்தக்கணம் நான் விந்தை விடுவிக்கலாம் என முடிவெடுத்து செயல்படுத்தினேன். எனக்கு அது சுலபம். நான் ஸ்பெஷல்.

நான் இப்போது உங்களுக்காக ஒரு ஆளைத் தேர்வு செய்ய ஒரு மைக்ரோ ப்ரீவரி நோக்கி போய்க்கொண்டு இருக்கிறேன். அதற்கு முன் சாப்பிட்டு விட்டு ஒரு குட்டித் தூக்கம் போட்டேன். நான் அங்கே போய்ச் சேருவதற்கு முன்னால் , 11,000 வாங்கிக்கொண்டு  என்னை விட்டகன்ற  நீலிமா அவள் சக தோழிகளுடன் என்ன பேசிக்கொண்டாள் என்பதைப் படித்துக்கொண்டு இருங்கள். அதற்குள் நான் எழுதிக்கொண்டிருக்கும்  கதையின் அடுத்த அத்தியாயத்தை ப்ரீவரியில் அமர்ந்து எழுதி விடுகிறேன். நீலிமாவா ? யார் எனக் குழம்புகிறீர்களா ? பூஜாவின் உண்மைப் பெயர் நீலிமா . அவளே என்னிடம் சொன்னாள். உண்மைப்பெயர்தான். நீலிமா அவள் தோழியுடன் பேசியது..எனக்கு…ஓஹ் உங்களுக்கேத் தெரியுமா ? ஆமாம் ஆமாம் , ஸ்பெஷல்தான். அதேதான்.

ஓர் அறையில் நான்கைந்து பெண்கள் அமர்ந்திருந்தார்கள். ஒருத்தி கேக் சாப்பிட்டுக்கொண்டு இருந்தாள். ஒருத்தி புகைத்துக்கொண்டு இருந்தாள். நீலிமா நுழைந்ததும்…

“ஏண்டி இவ்ளோ லேட்டு ? மசாஜா ஷாட்டா ?”

“இல்ல டி லவ்வு “

“லவ்வா ? என்னடீ சொல்ற ?”

“ஆமாடி. தேவடியாப்பையன் பணம் குடுத்து லவ் பண்ணி , கொஞ்ச சொன்னாண்டீ “

மற்ற பெண்கள் ஆர்வமாகி விட்டனர். ஒருத்தி சிகரட் இழுத்து ஃபில்டர் சுட்டு தூக்கிப் போட்டுவிட்டு , அருகே வந்து ,

“லவ் பண்ணி , கொஞ்சினியா ? எப்டிடீ “

“ஆமா , லவ் பண்ணேன் , கொஞ்சனேன. ஆனா , டைம் இழுத்துட்டே போச்சி. எப்ப முடியும்னே தெரில. அதான் அவன இழுத்து மேட்டர் பண்ணி , மேட்டர் முடிச்சி வுட்டேன்”

“பணம் குடுத்தானா ?”

“அதெல்லாம் குடுத்துட்டான். நமக்குன்னே வந்து டார்ச்சர் பண்றானுங்க தேவடியாளுக்கு பொறந்தவனுங்க “

“அதான் பணம் குடுத்துட்டான் இல்ல , ஏண்டி திட்ற ? டார்ச்சர் பண்ணானா ?”

“இல்லடி …மைண்ட கொஞ்சம் கன்ஃப்யூஸ் பண்ணி வுட்டான் மெண்டல் . சரக்கு இருக்கா ?”