காந்தியின் ஆசீர்வாதம்

ஃபெப்ருவரி பத்தாம் தேதி எழுதிய இந்தக் குறிப்பை சாரு ஆன்லைனில் பதிவேற்றம் செய்தேனா என்று ஞாபகம் இல்லை.  ஏற்கனவே படித்தவர்கள் க்ஷமிக்கவும்.

***

எழுத்தாளன் என்றால் யார்?  அவன் என்ன பிஸினஸ்மேனா?  ஒரு பிஸினஸ்மேனுக்கு உரிய லாவகங்களும் நெளிவுசுளிவுகளும் எழுத்தாளனுக்கு இருக்க வேண்டுமா?  அவன் தன் காலத்திய பெரிய மனிதர்களைப் பகைத்துக் கொள்ளாமல் அனுசரித்துப் போக வேண்டுமா? என் ஆசான்கள் என நான் கருதும் ஒருத்தர் கூட அப்படி வாழவில்லையே?  அம்மா வந்தாள் என்ற நாவலில் குடும்பத்தின் குத்து விளக்காகத் திகழும் அம்மா இன்னொருத்தரோடு உறவு கொண்டு அவரோடு குழந்தையும் பெற்றுக் கொண்டு வாழ்ந்தாள் என்று எழுதி – அந்த நாவலின் சில அடையாளங்கள் அவரோடு குடும்பத்துடனேயே ஒத்துப் போனதால் குடும்பத்திலிருந்தே விலக்கி வைக்கப்பட்டவர் தி.ஜானகிராமன்.  இது பற்றி கரிச்சான் குஞ்சு தன் பேட்டிகளில் விரிவாகப் பேசுகிறார்.  பாரதியும் தன் வாழ்நாளில் ஒருத்தரோடு கூட சமரசம் பேணினதில்லை.  காந்திக்கு முன்னாலேயே சரி சமானமாக கால் மேல் கால் போட்டு அமர்ந்து மிஸ்டர் காந்தி என்று அழைத்தவர் பாரதி.  இத்தனைக்கும் பாரதியை விட காந்தி 13 வயது மூத்தவர்.

எழுத்தாளன்தான் ஒரு தேசத்தின் அடையாளம்.  ஒரு மொழியின் அடையாளம்.  ஒரு பண்பாட்டின் அடையாளம்.  இதை நான் சொல்லவில்லை.  மகாப்பெரியவர் என்று அழைக்கப்படும் சந்திரசேகரேந்திரர் சொல்கிறார்.  அவர் வார்த்தைகளிலேயே தருகிறேன்:

”ஒரு தேசம் என்று இருந்தால் அதில் நல்லவனும் இருப்பான், கெட்டவனும் இருப்பான். திருடன், பொய்யன், மோசக்காரன் எல்லாரும் இருப்பான்.  இருந்தாலும் ’இந்த தேசத்தில் பண்பு இருக்கிறது, இந்த தேசம் பிழைத்துக் கொள்ளும்’ என்று தெரிந்து கொள்வது எப்படி?  ஒரு நோயாளிக்குப் பல கோளாறுகள் இருந்தாலும் டாக்டர் இருதயத்தைச் சோதித்து விட்டு, இருதயம் நன்றாக இருக்கிறது; ஆகவே பயமில்லை என்கிறார் அல்லவா?  அதேபோல் ஒரு தேசத்தில் கோளாறுகள் இருந்தாலும் அதன் பண்பாட்டை உரைத்துப் பார்க்க ஒரு இருதய ஸ்தானம் இருக்கிறதா? இருக்கிறது.  ஒரு தேசத்தின் பண்பு உயர்ந்திருக்கிறது; மனோபாவங்கள் உயர்ந்திருக்கின்றன; ஆங்காங்கே அழுக்குகள் இருந்தாலும் மொத்தத்தில் அது சுத்தமாக இருக்கிறது என்பதை உரைத்துப் பார்ப்பதற்கு அந்த தேசத்து மகாகவிகளின் (இலக்கியக் கர்த்தாக்களின்) வாக்கே ஆதாரமாகும்.  ஒரு தேசத்தின் பண்புக்கு இதயமாக அல்லது உரைகல்லாக இருப்பது அந்த நாட்டு மகாகவியின் வாக்குதான்.”

பாருங்கள், மகாகவி என்று சொல்லிவிட்டு நமக்கு நன்றாகப் புரிய வேண்டும் என்பதற்காக ‘இலக்கியக் கர்த்தா’ என்று வேறு சொல்கிறார் மகாப் பெரியவர்.  அடுத்து, ஒரு இலக்கியவாதி எப்படி இருப்பான் என்று வர்ணிக்கிறார்.

”தனது என்று எதையும் பிடித்துக் கொள்ளாமல் விஷயத்தை உள்ளபடி பார்த்து objective-ஆக, பேதமில்லாமல் நடுநிலையோடு, சர்வ சுதந்திரமாக, திறந்த மனதோடு உள்ளதை உள்ளபடி சொல்வான்.  உலகம் முழுவதையும் இப்படியே படம் பிடித்துக் காட்டுவான்.  அதை உலகம் எடுத்துக் கொண்டாலும் சரி, தள்ளி விட்டாலும் சரி, அதைப் பற்றியும் இலக்கியக் கர்த்தாவுக்குக் கவலை இல்லை.  பயனை எதிர்பார்க்காதவன் அவன்.  ஒரு விஷயம் ஒரு நாட்டின் பண்புக்கு உகந்ததுதான் என்று அறிய வேண்டுமானால் அந்தப் பிரமாண வாக்கு (authority) அந்தத் தேசத்தின் மகாகவியின் வாக்குதான்.”

பார்த்தீர்களா? மகாப் பெரியவரின் வாக்குப்படி, விஷயத்தை நான் அவதானம் கொண்டபடி, யாருக்கும் பயப்படாமல், சொல்வதனால் எனக்கு ஏற்படப் போகும் பாதகங்களைப் பற்றிக் கவலைப்படாமல் (சினிமா வசனம் எழுத அழைக்க மாட்டார்கள்! அதனால் நான் யாசகம் பெற்றே வாழ வேண்டும்!!), திறந்த மனதோடு, நடுநிலையோடு, பேதமில்லாமல், சர்வ சுதந்திரமாகப் பேசுகிறேன்.  ஏனென்றால் நான் எழுத்தாளன்.  அதனால்தான் ஒரிஸாவின் ஏதோ ஒரு பெயர் தெரியாத கிராமத்தில் என்னிடம் ஒரு கடைக்காரச் சிறுவன் வெற்றிலைப் பாக்கு கொடுத்து விட்டு காசு வாங்க மறுத்தான்.  எங்களின் மகத்தான கதைசொல்லியான வியாச மகாப் பிரபுவின் வம்சத்தில் வந்த ஒரு கதைக்காரரிடம் காசு வாங்க மாட்டேன் என்றான் அந்தச் சிறுவன்.

இன்னொன்றும் சொல்கிறேன்.  என் ஆசான் மகாத்மா.  இளம் பெண்களோடு நிர்வாணமாகப் படுத்து பிரம்மச்சரிய சோதனை செய்து, அதைப் பற்றி எழுதியவரும் ஆவார் மகாத்மா.  எப்பேர்ப்பட்ட உத்தமர்.  அவரை ஆசானாக நினைக்கும் நான், நான் அவதானித்த விஷயங்களை எழுதாமல் மறைக்கலாமா? மறைக்காமல் எழுதுவதால் எனக்குப் பெரிய மனிதர்களின் நட்பு கிடைக்காமல் இருக்கலாம்.  பணம் காசு கிடைக்காமல் போகலாம்.  ஆனால் மகாத்மாவின் ஆசீர்வாதம் கிடைக்கும்.  அது ஒன்று போதும்.

***

www.charuonline.com என்ற இந்த இணையதளம் 2002-ஆம் ஆண்டில் தொடங்கப்பட்டது.  சினிமா, இசை, அரசியல், இலக்கியம் போன்ற தலைப்புகளில் இதில் இத்தனை ஆண்டுகளாகத் தொடர்ந்து எழுதி வருகிறேன்.  இந்த இணையதளத்தை ஒரு மாதத்தில் 60000 பேர் வாசிக்கிறார்கள்.  தமிழில் எழுத்தாளர்கள் இணையத்தில் எழுத ஆரம்பிப்பதற்கு வெகுகாலம் முன்னரே ஆரம்பிக்கப்பட்ட பழைய இணைய தளம் இது.  அப்போது விகடன், தினமலர் போன்ற பத்திரிகைகளின் இணைய தளங்கள்தான் இருந்தன.  இப்போது இந்த இணையதளத்தைக் கட்டணம் செலுத்திப் படிக்கும் தளமாக மாற்றலாமா என யோசித்தேன்.  அறுபது ஆயிரத்தில் ஆறு பேர் கூட எஞ்ச மாட்டார்கள்.  முன்பே அதைப் பரிசோதித்துத் தோற்றிருக்கிறேன்.  எனவே மீண்டும் அந்தச் சோதனையில் ஈடுபட மாட்டேன்.  ஆக, இப்போது என் வேண்டுகோள் என்னவெனில், இதை வாசிக்கும் அன்பர்களில் விருப்பமுள்ளவர்கள் தாமாகவே முன்வந்து கட்டணம் செலுத்தலாம்.  விருப்பம் இல்லாதவர்கள் கட்டணம் செலுத்தாமலும் படிக்கலாம்.  அவரவர் விருப்பம்.  பணம் எப்போதும் என் சிந்தனையில் இருந்ததில்லை.   இனிமேலும் இருக்காது.  பணம் பற்றி யோசிக்காமல் இருக்கக் கூடிய சூழல் இருந்தது.  யோசிக்காமல் இருந்தேன்.  இப்போது நிலைமை மாறி விட்டதால் பணத்துக்கான ஒரு சிறிய ஏற்பாடு இது.  எவ்வளவு கட்டணம் என்பதும் அவரவர் விருப்பம்.  மாதாமாதம் அனுப்ப முடியாவிட்டால் மூன்று மாதத்துக்கான தொகையை அனுப்பலாம்.   கட்டணம் செலுத்தவில்லையே, படிக்கலாமா கூடாதா என்ற அறம் சம்பந்தமான கேள்விக்குள் நுழைந்து விடாதீர்கள்.  அது 60000 என்ற வாசகர் எண்ணிக்கையைக் குறைத்து விடும்.  முடிந்தவர்கள் கட்டணம் செலுத்துங்கள்.  முடியாவிட்டால் எந்தப் பிரச்சினையும் இல்லை.

என் மின்னஞ்சல் முகவரி:  charu.nivedita.india@gmail.com

கட்டணம் செலுத்துவதற்கான வங்கிக் கணக்கு விவரம்:

UPI ID: charunivedita@axisbank

பெயர்: K. ARIVAZHAGAN

Axis Bank Account No. 911010057338057

Dr Radhakrishnan Road, Mylapore

IFSC No. UTIB0000006

ஒரு நண்பர் பெயரில் உள்ள K என்பதன் விரிவு என்ன என்று கேட்டிருந்தார்.  அவர் வங்கியில் கேட்கிறார்களாம்.  Krishnasamy.  என் தந்தையின் பெயர்.  ஆக்ஸிஸில் அனுப்ப முடியாவிட்டால் என் ஐசிஐசிஐ கணக்கு விபரம் கீழே:

K. ARIVAZHAGAN

ICICI a/c no.  602601 505045

MICR Code: 600229065

IFS Code ICIC0006604

T. NAGAR BRANCH chennai