இசைக் கடவுளின் நிலவின் ஒளி…

ஒரு பறவையை
நீ கைகளில் எடுத்துக்கொள்ளும்போது
எப்படி பற்றிக்கொண்டால்
அவை ஒரு ஆகாயத்தில் நீந்துவதுபோல உணருமோ
அந்த இடத்தில் சரியாக உன்னால்
பற்றிக்கொள்ள முடியும்

ஒரு நாய்க்குட்டியை
நீ லாவகமாகத் தூக்கி் சுழற்றும்போது
அது பதட்டமடைவதில்லை
அது புதர்களில் ஒரு முயலைத்தேடி
உற்சாகமாகத் தாவுவதுபோல
உன் கைகளில் தாவுகிறது
அக்கணம் உன் கைகளில்
அது அவ்வளவு பாதுகாப்படைகிறது

நீ சிறிய ஆமைக்குஞ்சுகளை
எங்கிருந்தோ கொண்டுவந்தாய்
அவை அசைவற்று நீண்ட நேரம்
கண்ணாடித் தொட்டியில் தூங்குகின்றன
நீ அவற்றை கையில் எடுத்துக்கொள்ளும்போது
அந்த நாளின் கதையை உன்னிடம் பேசத் தொடங்குகின்றன

நீ என்னைக் கையாளும்போது
ஒரு சிறிய உயிரைக் கையாள்வதுபோலத்தான் இருக்கிறது
நீ என் அந்தரங்கத்தைக் கையாளவில்லை
என் மனதைக் கையாளவில்லை
மாறாக நான் கடந்துவந்துவிட்ட
என் பால்யத்தைக் கையாள்கிறாய்
நான் மறந்துவிட்ட
என் மகிழ்ச்சியை கையாள்கிறாய்
என் நினைவுகளில் விழுந்துவிட்ட
கசப்பின் முடிச்சுகளை கையாள்கிறாய்

நீ ஒரு பறவையையோ
நாய்க்குட்டியையோ கையாள்கிறாய்
அப்போது
என் உடல் அவ்வளவு கூசுகிறது
அவ்வளவு ததும்புகிறது

செல்வி ராமச்சந்திரன்
15.05.2018