இன்று ஒரு சந்தேகம் கேட்பதற்காக அராத்துவுக்கு எக்ஸைல்-2 நாவலின் எட்டாவது அத்தியாயத்தை அனுப்பி வைத்தேன். மிக நீண்ட அத்தியாயம் அது. மாலைதான் அழைப்பார் என்று பார்த்தால் கொஞ்ச நேரத்தில் அழைத்தார். படிச்சிட்டீங்களா என்றால் ஓ படிச்சுட்டனே என்கிறார். எப்படி என்று அவரே வாசகர் வட்டத்தில் எழுதியிருக்கிறார். பாருங்கள்:
அதே எக்ஸிஸ்டென்ஷியலிஸமும் ஃபேன்ஸி பனியனும் கால கட்டம்தான்.அதே சூர்யா இப்போது மரங்கள் , பூக்கள் , கனிகள் , காடுகள் ,பருவ நிலைகள் பற்றி பேசிக்கொண்டும் புளியம்பழத்தில் ஓட்டை போட்டு தண்ணீர் விட்டு குலுக்கி ஜூஸ் குடித்துக்கொண்டும் திரிகிறான்.முக்கியமான விஷயம் வெட்டியாக ரொமாண்டிசைஸ் செய்து கொண்டு திரியவில்லை.
எக்ஸிஸ்டென்ஷியலிஸமும் எழுதிய காலத்தில் சாரு இருந்த மனநிலை , அவருக்கு இருந்த வாழ்க்கை பிரச்சனை , சூழல் அப்போது அப்படி கலகமாக எழுத வைத்திருக்கலாம் . அது அவருக்கு ஒரு வாசகர் கூட்டத்தை பெற்றுத்தந்தது.எதிர்மறையான ஒரு இமேஜ் உருவாகி இன்று வரை தொடர்கிறது.
யாரையும் , எந்த எழுத்தையும் நெகடிவாக விமர்சிக்காத சுஜாதாவே , மலம் மிதந்து கொண்டு செல்வதைப்போல என எழுத நேர்ந்தது.
இப்போது இந்த எக்சைல் 2 வில் எழுதியிருப்பது போல அப்போதே எக்ஸிஸ்டென்ஷியலிஸமும் ல் எழுதி இருந்தால் , ஆஹா ஒரு புனிதமான க்ளாஸிக் ரைட்டர் கிடைத்து விட்டான் என அப்போதைய இலக்கிய குருமார்கள் தூக்கி வைத்து கொண்டாடியிருப்பார்கள். இந்நேரம் விஷ்ணுபுரம் இலக்கிய வட்டம் அவார்டும் வாங்கியிருப்பார்.
Comments are closed.